ALTINCI SÖYLEŞİ

Merhaba,

Altıncı söyleşimizin başlığı Tıp Eğitimi Nasıl Olmalı: Toplumun ihtiyaçları mı, sermayenin çıkarları mı?

Tıp eğitiminin amacı “hekim” yetiştirmektir. Tıp fakültesini bitiren bir hekimin, toplumda en sık görülen, en çok öldüren ve en çok sakat bırakan sağlık sorunlarına birinci basamakta yardımcı olabilecek düzeyde bilgi ve beceri sahibi olması beklenir. Oysa ülkemizde son otuz yıldır bu anlayış ve beklenti oldukça değişti. Artık tıp fakültesini bitirenlerden “hekimlik” yapmaları değil, tıpta uzmanlık sınavına hazırlanmaları bekleniyor.

“Hekim” yetiştiren tıp eğitiminden, “uzmanlık sınavına aday” yetiştiren tıp eğitimine nasıl gelindi? Tıp fakülteleri, öğrenciler, hekimler ve toplum bu durumu nasıl kabullendi? Gerçekten artık altı yıllık tıp eğitimi “hekim” yetiştirmek için yeterli değil mi? Bir tıp fakültesi mezununun hekimlik yapabilmesi için mutlaka en az 4 – 5 yıllık bir eğitim daha alması ve uzman olması mı gerekiyor? Söyleşimizde bu sorulara yanıt arayacağız.

Diğer yandan Küba yirmi birinci yüzyıla tıp eğitiminde gerçekleştirdiği devrimle girdi. Hastane temelli geleneksel tıp eğitimi modelini değiştirerek, toplum temelli yeni bir model yarattı. “Duvarsız tıp eğitimi” de denen bu modelde tıp öğrencileri birinci sınıftan itibaren Aile Sağlığı Birimlerinde eğitim almaya başlıyorlar. Küba önce Aile Sağlığı Birimlerini birer eğitim kurumuna dönüştürdü (Üniversite Poliklinikleri), daha sonra eğitimi hastanelerden, birinci basamağa kaydırdı. Söyleşide kapitalist dünyanın “sessizce” izlediği bu devrimi de tartışacağız.

Son olarak vatandaş olarak tıp eğitiminden ne beklediğimizi konuşacağız. Nasıl bir hekim istiyoruz? Tıp fakültesini bitiren bir hekim bize hangi sorunlarımızda ve nasıl yardımcı olabilmeli? Bu taleplerimizin karşılanabilmesi için tıp eğitiminde hangi değişiklikler yapılmalı? Vatandaş olarak tıp eğitimine nasıl müdahil olabiliriz?

Söyleşimizi 18 Nisan 2015 saat 15.00’de Kadıköy Nazım Hikmet Kültür Merkezi’nde yapıyoruz.

Saygılarımızla,

TOPLUMCU SAĞLIK SÖYLEŞİLERİ