1970’lerin sonlarında henüz tıp fakültesinde öğrenciyken meslek örgütünün yayın organlarında sosyalist ülkelerdeki tıp uygulamalarına ilişkin makaleler okuduğumu anımsıyorum. Öğrencilerin çıkarttığı birkaç dergi de vardı. Çok uzun zaman geçti fakat sanıyorum birinin adı “Tıp Yolunda Sesimiz” dergisiydi. Kurtuluşçu arkadaşlar çıkartıyordu. TKP’nin de bir dergisi vardı. Sosyalist ülkelerdeki sağlık örgütlenmesini ve tıpta toplumcu uygulamaları tartışırdık. Ege Tıp Fakültesi’nde tıp eğitimi üzerine büyük bir etkinlik yapıldığını da anımsıyorum.
12 Eylül döneminde “Bilim ve Sanat” ve “Yarın” dergileri yayınlanmaya başladığında, ışıklar içinde yatsın, Ata Soyer, “A. Tufan Aydın” takma adıyla (Ata’nın ilk harfleri), o yıllarda Orta Amerika ülkelerinde iktidara gelen ilerici hükümetlerin sağlık politikalarını yazmıştı. Daha sonra bir dönem yayın kurulunda görev aldığım TTB’nin Toplum ve Hekim dergisi sayfalarının önemli bir kısmını sosyalist ülkelerdeki sağlık hizmetlerini tartışmaya ayırdı.
Sözü uzatmayayım, kendimi bildim bileli sosyalizm hekimlerin en çok tartıştığı konulardan biri olmuştur ve bugün de Küba veya Venezuela’daki toplumcu tıp uygulamaları üzerine bir yazı çıktığında büyük bir ilgiyle okunmakta. Hatta bu tartışmalar alanları tıp olmayan diğer mesleklerden insanlar tarafından da ilgiyle izlenmekte.
Düşünüyorum da, aynı canlılığı diğer meslek gruplarında pek göremiyoruz. Gerçekten öğretmenler, inşaat mühendisleri veya şehir planlamacıları sosyalizmin kendi mesleklerine ilişkin ne söylediğini hiç merak etmiyorlar mı? Ben ziraat veya gıda mühendisi olsam eski sosyalist ülkelerdeki veya bugün Küba’da uygulanan toplumcu tarım uygulamalarını merak ederdim herhalde. Acaba sosyalist ülkelerde veterinerlik veya makine mühendisliği nasıl yapılıyordu? Sağlıkta geliştirdikleri toplumcu yaklaşımları enerjide de geliştirmişler miydi?
Haksızlık etmek istemem, mutlaka diğer mesleklerden de sosyalizmin kendi alanlarına ilişkin ne dediğini, neler yaptığını okuyan yazan aydınlarımız vardır, fakat herhalde tıptaki kadar çok ve yaygın olmadığını da kabul etmek gerek.
Akif Akalın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder